Hoi Jalon & allen zowaar tegader,
Annick & Co ontbreken, doch ik vermoed dat jullie dat email adres wel hebben neen ?
Vanuit de Filipijnen niet veel nieuw nieuws. Ik profiteer van een kort, maar krachtige Sabat en bekijk in de volgende weken welke plannen we daadwerkelijk in realiteit gaan omzetten.
Doch, neen, terug reloceren naar Europa is nog geen optie en meer dan waarschijnlijk zenden we ons hebben en niet houden (terug)naar Taiwan.
Van daaruit zien we wel en dat alles is stof voor “to be continued”
Soit, voor nu is het even “alles kan en niks moet”
Het ga jullie allemaal goed !
Christophe & Co
Awel awel - dag Bruno en Tante Bea!
Leuk initiatief alleszins!
heb de link naar mijn privé email doorgestuurd
zal af en toe als ik iets zinnigs te melden heb mijn vingers over de toetsen laten glijden ;-)
hou jullie goed, geniet van het leven!
dikke toezen
tanya
Vanuit Jalón zal ik daar nog wat aan toevoegen.
Brand in de vallei
Zoals het steeds gaat bij bosbranden hoorden we laag vliegende vliegtuigen overkomen. We keken omhoog en herkenden het model van een brandblusvliegtuig. We liepen naar de andere kant van ons erf en zagen een grote rookwolk die kwam vanuit het oosten kwam. Intussen kreeg het eerste brandblusvliegtuig het gezelschap van een tweede maar ook nog van 2 helikopters. Omdat het wandeltijd was geworden voor de honden, liet ik hen in de auto springen en reed richting het dorp Lliber. Aan het sportcentrum parkeerde ik en we liepen in de richting van de droge rivierbedding. Op de berg achter Lliber zag ik zeer duidelijk een lang, rood front van hoge vlammen de helling opklimmen. Bij zonsondergang verdwenen de blussers maar de vlammen bleven hun verwoestend werk heel de nacht doorzetten. Zodra de zon opkwam hoorden we weer het lawaai van de vliegtuigmotoren. Na enkele uren was dan de bosbrand geblust.
Zoals meestal het geval is, was ook deze brand aangestoken.
Dit keer is de misdadiger (of zijn de misdadigers) erin geslaagd om 52 hectaren bos in as te leggen. Ik ken die vallei erg goed. Vaak trek ik er met mijn zondagse wandelgroep doorheen. Als we die wandeling een volgende keer maken, zullen we aan de linkerkant van de vallei niet alleen een zwart geblakerde berg zien, maar zullen we de onmiskenbare brandlucht ruiken.
Ik word daar erg triest van dat kerels de natuur verwoesten in de hoop op de verbrande berg huizen te kunnen bouwen. De natuur verwoesten om geld te verdienen dus.
Lieve groeten van opa Bruno
miércoles, 31 de agosto de 2011
sábado, 27 de agosto de 2011
Brunosfamilieblog
Liefste familieleden,
Als opa heb ik toch geleerd met een aantal blogs om te gaan. Mijn leermeester was de 18 jaar oude Pedro uit Benissa die ik 4 jaar geleden in de school voor artes marciales heb leren kennen.
Blogs schenken me veel genoegen door het contact dat ik ermee onderhoud met mensen over de hele wereld. Tegelijkertijd voel ik het schrijven aan als een soort therapie voor mezelf.
Maar er ontbrak iets aan.
Wat er volgens mij aan ontbrak is een blog waarop wij nieuwtjes van de families Goffin, Van Kerckhove, De Brabandere, Florquin en Van Kriekingen publiceren.
Wat denk je daarvan?
Is dat geen heel tof idee?
Eén ding staat vast: Ik wil meer contact met jullie allemaal hebben.
Het internet schenkt ons de mogelijkheid elkaar dagelijks te schrijven.
Het mag een lange brief zijn, maar korte berichtjes zijn zeer zeker ook welkom.
Ik heb dus het initiatief genomen en nodig jullie uit om aan onze familieblog deel te nemen.
Je zult merken dat mijn profiel in het Engels op het scherm verschijnt. Dat komt omdat de meeste lezers die ik heb Engelstalig zijn. Hoe ik dat profiel kan aanpassen weet ik niet. Zal het eens aan Pedro vragen.
Als het te moeilijk is om zelf iets op de blog te zetten, geen nood; je stuurt mij jouw brief en ik zet hem op de blog.
Afgesproken?
Hier komt ons eerste nieuws uit Jalón.
De wijnoogst is begonnen.
Onze huisbaas, Juan Vicente, vertelde me dat de hele oogst van alle wijngaarden van de 450 leden van de plaatselijke coop "La Virgen Pobre" binnen de 25 dagen binnen moet zijn. Er wordt nu gewerkt van zonsopgang tot zonsondergang. Als we op ons terras zitten te ontbijten zien we de gebukte ruggen tussen de wijnranken. Rijden we voorbij het gebouw van de coop dan zien we daar de lange rij tractoren met aanhangwagens staan die zijn volgeladen met druiven.
Jaren geleden heb ik vrienden als Cesar en Matías geholpen bij de oogst. Ik kan jullie verzekeren dat mijn rug 's avonds heel erg veel pijn deed, dat ik enkele keren in mijn eigen vingers knipte met de knipschaar en dat de met druiven volgeladen manden 10 ton wegen.
We kunnen ook de gelukkige geboorte melden van drie zwaluwkinderkens die in onze schuur (eigenlijk heet het gebouwtje Riu Rau)zijn geboren. We hebben wat over zwaluwen gelezen en ontdekt dat elk kindje door de ouders ongeveer 35.000 tot 40.000 insecten aangereikt krijgt. Dat zijn nog eens ouders zeg!
Voor allemaal nen dikken bees en tot weldra.
Opa Bruno
Als opa heb ik toch geleerd met een aantal blogs om te gaan. Mijn leermeester was de 18 jaar oude Pedro uit Benissa die ik 4 jaar geleden in de school voor artes marciales heb leren kennen.
Blogs schenken me veel genoegen door het contact dat ik ermee onderhoud met mensen over de hele wereld. Tegelijkertijd voel ik het schrijven aan als een soort therapie voor mezelf.
Maar er ontbrak iets aan.
Wat er volgens mij aan ontbrak is een blog waarop wij nieuwtjes van de families Goffin, Van Kerckhove, De Brabandere, Florquin en Van Kriekingen publiceren.
Wat denk je daarvan?
Is dat geen heel tof idee?
Eén ding staat vast: Ik wil meer contact met jullie allemaal hebben.
Het internet schenkt ons de mogelijkheid elkaar dagelijks te schrijven.
Het mag een lange brief zijn, maar korte berichtjes zijn zeer zeker ook welkom.
Ik heb dus het initiatief genomen en nodig jullie uit om aan onze familieblog deel te nemen.
Je zult merken dat mijn profiel in het Engels op het scherm verschijnt. Dat komt omdat de meeste lezers die ik heb Engelstalig zijn. Hoe ik dat profiel kan aanpassen weet ik niet. Zal het eens aan Pedro vragen.
Als het te moeilijk is om zelf iets op de blog te zetten, geen nood; je stuurt mij jouw brief en ik zet hem op de blog.
Afgesproken?
Hier komt ons eerste nieuws uit Jalón.
De wijnoogst is begonnen.
Onze huisbaas, Juan Vicente, vertelde me dat de hele oogst van alle wijngaarden van de 450 leden van de plaatselijke coop "La Virgen Pobre" binnen de 25 dagen binnen moet zijn. Er wordt nu gewerkt van zonsopgang tot zonsondergang. Als we op ons terras zitten te ontbijten zien we de gebukte ruggen tussen de wijnranken. Rijden we voorbij het gebouw van de coop dan zien we daar de lange rij tractoren met aanhangwagens staan die zijn volgeladen met druiven.
Jaren geleden heb ik vrienden als Cesar en Matías geholpen bij de oogst. Ik kan jullie verzekeren dat mijn rug 's avonds heel erg veel pijn deed, dat ik enkele keren in mijn eigen vingers knipte met de knipschaar en dat de met druiven volgeladen manden 10 ton wegen.
We kunnen ook de gelukkige geboorte melden van drie zwaluwkinderkens die in onze schuur (eigenlijk heet het gebouwtje Riu Rau)zijn geboren. We hebben wat over zwaluwen gelezen en ontdekt dat elk kindje door de ouders ongeveer 35.000 tot 40.000 insecten aangereikt krijgt. Dat zijn nog eens ouders zeg!
Voor allemaal nen dikken bees en tot weldra.
Opa Bruno
Suscribirse a:
Entradas (Atom)